Jak to szybko minęło. Rok czasu i brak czasu na bloga. W pośpiechu wrzucane zdjęcia na FB i krótkie opisy .A co z tymi co FB nie mają ? Przepraszamy i już nadganiamy.
No cóż mam cztery lata.
Nadal nie chodzę ale od trzech tygodni zaczynam raczkować. Pierwsze raczkowanie kończyło się po dwóch kroczkach upadkiem na twarz , potem było łatwiej i udawało się w tej pozycji chwycić nawet zabaweczkę.Teraz zrobię kilka kroków i jak się pupa zachwieje to wracam szybko do czworaków i umiem się zacząć wspinać w tej pozycji. Łatwiej mi też zaglądać za zabawkę .Tak tak wiem że coś za zabawką mama zawsze schowała.
Od momentu kiedy raczkuję stanie poszło w odstawkę i moje nogi w tej kwestii odmawiają posłuszeństwa więc trzeba przeprosić się z ortezami i na nowo do nich powrócić.
Ale żebyście nie myśleli że całkiem stać nie chcę. Nie nie. Jak mnie postawią i mam oparcie to kilka sekund ustoję .A jak jeszcze puszczą muzykę lub coś ciekawego się dzieje to całkiem fajnie postoję
Jestem już przedszkolaczkiem i bardzo mi się to podoba. Czuję się tam dobrze i chyba to jest najważniejsze. Jest tam tez dużo pracy bo mam rehabilitację, psychologa, logopedę, basen, dogoterapię a do tego kochane panie.
Przez ten rok byliśmy aż na czterech turnusach.
1. Turnus w Tratwie pokryty w całości przez fundację im.
Juliana Tuwima i Ireny Tuwim
2.turnus na NFZ,
3.turnus w czasie którego wykorzystaliśmy dwa pakiety w jednym jeden za zborkę na portalu siępomaga drugi pakiet za 1 % oraz zrobiliśmy diagnozę SI z darowizn.
Efektem tego intensywnego turnusu z integracją sensoryczną i logopedą było przejście na karmienie łyżką.Emilka została bardzo fajnie odwrażliwiona i od tamtego czasu uwielbia wszystko pogryzać. Oczywiście marzeniem jest jeszcze żeby to przełknęła a nie pluła. Ale i do tego pomalutku dojdziemy.
4 Turnus z którego właśnie wróciłyśmy pokryty był ze zbiórki na siępomaga
Na co dzień chodzimy do przedszkola specjalnego, mamy rehabilitację, raz w tygodniu basen z rehabilitantem (w przedszkolu również dodatkowo ma zajęcia na basenie) i hipoterapia. Bardzo dużo się dzieje a my już myślimy co dalej bo przecież musimy myśleć jak ruszyć to połykanie.
Na koniec kilka fotek z terapii i nie tylko.
Dziękujemy za to że jesteście z nami , za to że wspieracie to co robimy dla Emilki, za cudowne komentarze na portalu siępomaga podczas zbiórki. Dziękuję w szczególności panu Andrzejowi za pamięć i za pomoc. Dzięki temu naprawdę możemy dużo zdziałać.
